2009
09
sie
Wycieczka number 3:)
Chorwacja, Dubrovnik
Przejechano 1346 km
W niedziele 9 sierpnia nastała chwila aby udać się do tegoż słynnego Dubrownika. Wyruszyliśmy o 9:00. Przejechaliśmy Neum bez większych przeszkód. Na 11: 00 byliśmy w Dubrowniku. Kilka zdań o mieście:
„Dubrownik jest głównym ośrodkiem turystycznym Dalmacji i przemysł turystyczny jest podstawą gospodarczą tego regionu, chociaż niedawna wojna tocząca się na Bałkanach, spowodowała kryzys w tej dziedzinie.
W mieście znajduje się ważny port handlowy i pasażerski (np. połączenie promowe z Bari we Włoszech). W pobliżu Dubrownika znajduje się międzynarodowy port lotniczy Dubrownik. Na pobliskiej rzece zbudowano elektrownię wodną.”
Mimo swych niedużych rozmiarów uważane jest za najpiękniejsze miasto w Chorwacji, nic więc dziwnego, że wiele osób nazywa je „perłą Adriatyku”.
Starówkę otaczają olbrzymie mury obronne, dzięki którym Dubrownik nigdy nie został zdobyty w bezpośredniej walce (nawet w 1991 roku). Na Starówce niemal wszystko jest z kamienia: zarówno domy, jak i ulice, a ich powierzchnia przez całe wieki została wypolerowana niemal do granic możliwości.
Wszystkie zabytki Dubrownika zlokalizowane są w obrębie Starego Miasta. Zwiedzanie odbywa się jedynie pieszo. Przy zachodniej bramie Pile zaczyna się główny deptak miejski. Prowadzi on na plac Luza. Za bramą Pile zaczyna się główna ulica Starówki – szeroka, lśniąca wypolerowanym kamieniem, czyli ulica Placa (Stradun). Ciągnie się ona od wieży zegarowej aż do portu. Tuż za bramą znajduje się furtka, którą można wejść na mury miasta. Jednak chodzenie po murach najlepiej sobie zostawić na koniec dnia, gdyż wtedy widoki są najpiękniejsze. Ulica Placa jest najbardziej reprezentacyjną arterią Dubrownika. Od rana do wieczora chodzą nią tłumy turystów, a także mieszkańców. Jej obecny wygląd został wyznaczony w czasie odbudowy miasta po trzęsieniu ziemi w 1667 roku. Wzdłuż niej stoją wysokie, ale skromne kamienice ze sklepami na parterach. Wszystkie zbudowane są z jasnego wapienia i zaopatrzone w jednakowe żaluzje. Wcześniej (przed kataklizmem) stały tu domy najbogatszych obywateli.
http://www.chorwacjaonline.com.pl/dubrownik
O godz. 12:00 udaliśmy się na mury (cena biletu 20 HRK)- i to był błąd! Upał nie do zniesienia podczas gdy mury ciągnął się przez ok. 1700 metrów a butelka wody kosztowała 15 kun (sic!) Lecz widok rekompensował wszystko. W tym czasie, przy wybrzeżu był zacumowany jacht „A” którego właścicielem jest multimiliarder z Rosji Andrei Melnichenko. Jacht jest wart 300 000 000 $ Zainteresowanych odsyłam do Googli- Grafika ;) Po zejściu marzyliśmy o odrobinie cienia. Ulokowaliśmy się w przytulnej knajpce „Dubravka” tuż przy wejściu do Starego Miasta. Następnie zobaczyliśmy Wielką Fontannę Onufrego pochodząca z 1438 roku. Zabudowania za fontanną należały do zakonu klarysek (klasztor świętej Klary). Kształciły one dobrze urodzone uczennice w przyklasztornej szkole. Wiele z nich pozostawało w zakonie na całe życie, z czego większość wbrew swej woli. Od 1434 roku zakonnice prowadziły przytułek dla dzieci porzuconych. Było to jedne z pierwszych takich miejsc w Europie. Zakon został rozwiązany przez Napoleona, a następnie przemieniony w stajnie i magazyn amunicji. Obecnie mieści się tu restauracja.
Po zwiedzaniu mieliśmy ambitny plan popływać, ale zrezygnowaliśmy na korzyć kąpieli w naszej mieścince ;)
Ok. 16:00 wyjechaliśmy ze słynnego Dubrownika.
„Dubrownik jest głównym ośrodkiem turystycznym Dalmacji i przemysł turystyczny jest podstawą gospodarczą tego regionu, chociaż niedawna wojna tocząca się na Bałkanach, spowodowała kryzys w tej dziedzinie.
W mieście znajduje się ważny port handlowy i pasażerski (np. połączenie promowe z Bari we Włoszech). W pobliżu Dubrownika znajduje się międzynarodowy port lotniczy Dubrownik. Na pobliskiej rzece zbudowano elektrownię wodną.”
Mimo swych niedużych rozmiarów uważane jest za najpiękniejsze miasto w Chorwacji, nic więc dziwnego, że wiele osób nazywa je „perłą Adriatyku”.
Starówkę otaczają olbrzymie mury obronne, dzięki którym Dubrownik nigdy nie został zdobyty w bezpośredniej walce (nawet w 1991 roku). Na Starówce niemal wszystko jest z kamienia: zarówno domy, jak i ulice, a ich powierzchnia przez całe wieki została wypolerowana niemal do granic możliwości.
Wszystkie zabytki Dubrownika zlokalizowane są w obrębie Starego Miasta. Zwiedzanie odbywa się jedynie pieszo. Przy zachodniej bramie Pile zaczyna się główny deptak miejski. Prowadzi on na plac Luza. Za bramą Pile zaczyna się główna ulica Starówki – szeroka, lśniąca wypolerowanym kamieniem, czyli ulica Placa (Stradun). Ciągnie się ona od wieży zegarowej aż do portu. Tuż za bramą znajduje się furtka, którą można wejść na mury miasta. Jednak chodzenie po murach najlepiej sobie zostawić na koniec dnia, gdyż wtedy widoki są najpiękniejsze. Ulica Placa jest najbardziej reprezentacyjną arterią Dubrownika. Od rana do wieczora chodzą nią tłumy turystów, a także mieszkańców. Jej obecny wygląd został wyznaczony w czasie odbudowy miasta po trzęsieniu ziemi w 1667 roku. Wzdłuż niej stoją wysokie, ale skromne kamienice ze sklepami na parterach. Wszystkie zbudowane są z jasnego wapienia i zaopatrzone w jednakowe żaluzje. Wcześniej (przed kataklizmem) stały tu domy najbogatszych obywateli.
http://www.chorwacjaonline.com.pl/dubrownik
O godz. 12:00 udaliśmy się na mury (cena biletu 20 HRK)- i to był błąd! Upał nie do zniesienia podczas gdy mury ciągnął się przez ok. 1700 metrów a butelka wody kosztowała 15 kun (sic!) Lecz widok rekompensował wszystko. W tym czasie, przy wybrzeżu był zacumowany jacht „A” którego właścicielem jest multimiliarder z Rosji Andrei Melnichenko. Jacht jest wart 300 000 000 $ Zainteresowanych odsyłam do Googli- Grafika ;) Po zejściu marzyliśmy o odrobinie cienia. Ulokowaliśmy się w przytulnej knajpce „Dubravka” tuż przy wejściu do Starego Miasta. Następnie zobaczyliśmy Wielką Fontannę Onufrego pochodząca z 1438 roku. Zabudowania za fontanną należały do zakonu klarysek (klasztor świętej Klary). Kształciły one dobrze urodzone uczennice w przyklasztornej szkole. Wiele z nich pozostawało w zakonie na całe życie, z czego większość wbrew swej woli. Od 1434 roku zakonnice prowadziły przytułek dla dzieci porzuconych. Było to jedne z pierwszych takich miejsc w Europie. Zakon został rozwiązany przez Napoleona, a następnie przemieniony w stajnie i magazyn amunicji. Obecnie mieści się tu restauracja.
Po zwiedzaniu mieliśmy ambitny plan popływać, ale zrezygnowaliśmy na korzyć kąpieli w naszej mieścince ;)
Ok. 16:00 wyjechaliśmy ze słynnego Dubrownika.
Zdjęcia (20)
Komentarze (1)
Zasoby: 
20.924 
21.731 
1.081.993 
3.423 
