W odległości około 300 m od zachodniego brzegu Morza Martwego skręca się w lewo droga prowadząca prze suchą i jałową równinę do doliny Qumran. W potężnej skalnej ścianie beduin znalazł przypadkiem zachowane w całości dzbany gliniane. Były one puste, z wyjątkiem jednego zawierającego zwoje skórzane, które po zbadaniu okazały się rękopisami hebrajskimi na okres od II w. p.n.e. do I w. n.e. Teksty te należały najprawdopodobniej do esseńczyków (albo jakiegoś ich odłamu), którzy zamieszkiwali Qumran.